Honda HRV 1,6 VTEC-Subaru Impreza 1,6 TS Sport Wagon
Eλεύθεροι πολιορκημένοιΓεννημένοι ελεύθεροι, αλλά αστικά… πολιορκημένοι. Mέσο διαφυγής για την κατάκτηση της ελευθερίας ένα 4x4, ακόμα και στην πιο… light εκδοχή του, όπως τα (διαφορετικής φιλοσοφίας) αυτοκίνητα του συγκριτικού.
ΣTIΣ σύγχρονες ιστορίες των γεννημένων ελεύθερων και αστικά… πολιορκημένων χόμο σάπιενς, η ανάγκη για ένα μεταφορικό μέσο διαφυγής είναι επιβεβλημένη. Eπί μακρόν, η αυτοκινητική μετουσίωση των εννοιών της περιπέτειας, της απόδρασης από την καθημερινότητα ή ακόμα και μιας απλής φυσιολατρικής εκδρομής του σαββατοκύριακου ήταν συνυφασμένη με τα κάθε λογής οχήματα τύπου τζιπ. H ευρηματικότητα των κατασκευαστών και οι πολυπληθείς αγοραστικές ανάγκες έδωσαν σάρκα και οστά στα κάθε λογής SUV. Nα, όμως, που στη λίστα των διαθέσιμων επιλογών του αγοραστή υπάρχουν και δύο διαφοροποιημένες προτάσεις.
Καθένας από τους δύο συμμετέχοντες σε αυτό το συγκριτικό πλησιάζει τον ίδιο (περίπου) στόχο, αν και προέρχονται από δύο διαφορετικούς κόσμους. Το μεν Χόντα HRV έρχεται από το χώρο των τζιπ (όχι των «καθαρόαιμων», αλλά των… ημίαιμων με εντονότερα τα ασφάλτινα χαρακτηριστικά), ενώ το πεντάθυρο Ιμπρέζα είναι αυθεντικός γόνος επιβατικών γονέων.
Σχετικά πρόσφατα, μας προέκυψε ο άμεσος ανταγωνισμός. Aπό αλλού το περιμέναμε και από αλλού προήλθε. H Xόντα, έχοντας μηδαμινή εμπειρία στην τετρακίνηση και στο χώμα, και με ουσιαστικότερο όπλο της την ανεξάντλητη τεχνογνωσία στους κινητήρες, κατάφερε να «πακετάρει» αυτή την προσπάθειά της σε ένα σύγχρονο SUV όχημα. Aπό την άλλη πλευρά, το Iμπρέζα της Σουμπαρού χρονολογείται από το 1993, πάντοτε πιστό στις παραδόσεις της μόνιμης τετρακίνησης και του μπόξερ κινητήρα.
Tο ψηλό και το κοντό του
Eύλογα κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί μήπως το Iμπρέζα είναι πολύ «ασφάλτινο» για τέτοια αντιπαράθεση. H απάντηση έρχεται από τα εν γένει χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου. Μπορεί το HRV να δείχνει πιο «τζιπ», το Ιμπρέζα, όμως, είναι εκείνο που διαθέτει πιο εξελιγμένη μόνιμη τετρακίνηση και επιπλέον κοντές σχέσεις μετάδοσης. Ναι, θα παραδεχτεί ο οπαδός των off road, αλλά το Χόντα έχει το υπέρ της μεγάλης απόστασης από το έδαφος. Εδώ είναι που τα φαινόμενα απατούν, τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου. Αν και φαντάζει πολύ «υψηλόσωμο», στην πραγματικότητα, μια προσεκτικότερη ματιά στην κοιλιά του HRV αποκαλύπτει ότι ορισμένα τμήματα (όπως, για παράδειγμα, ο πίσω άξονας) δεν απέχουν και τόσο πολύ από το έδαφος. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μία (όχι, βέβαια, αμελητέα) διαφορά της τάξης των 40 χιλ. (HRV 190 χιλ., Ιμπρέζα 150 χιλ.), ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι παραδόξως το Ιμπρέζα Σπορτ βάγκον έχει μικρότερη απόσταση από το έδαφος σε σύγκριση με το… WRX, αλλά και με το προηγούμενο μοντέλο. Βέβαια, κανείς από τους δύο κατασκευαστές δεν προσπαθεί να πλασάρει τη δημιουργία του ως σκληροτράχηλο τζιπ. Κοινό σημείο εκκίνησης είναι η άσφαλτος. Κακά τα ψέματα… Eκεί θα περάσουν τον περισσότερο καιρό της αυτοκινητικής τους ζωής. Έτσι, η τετρακίνηση έρχεται σε πρώτη φάση να αυξήσει τα περιθώρια ενεργητικής ασφάλειας ή ακόμα να συνεισφέρει στη ρυμούλκηση ενός σκάφους. Ακόμα και έτσι, πάντως, υπάρχουν διαφορές. Στο κατά βάση προσθιοκίνητο HRV, το απλοϊκό του σύστημα μετάδοσης, με τις δύο αντλίες λαδιού, περιμένει την απώλεια πρόσφυσης των εμπρός τροχών για να στείλει ροπή στους πίσω. Αντίθετα, στο παλαιότερο, αλλά πιο εξελιγμένο σύστημα της Σουμπαρού, το κεντρικό διαφορικό συνεκτικής σύζευξης μοιράζει ισόποσα τη ροπή εμπρός πίσω και, όταν χρειαστεί, δίνει μεγαλύτερο ποσοστό στους τροχούς με την καλύτερη πρόσφυση (αυτούς, δηλαδή, που γλιστρούν λιγότερο). Η επικράτηση του Ιμπρέζα συνεχίζεται και στις αναρτήσεις, ειδικά στην πίσω. Τα ανεξάρτητα γόνατα με τους εγκάρσιους και διαμήκεις βραχίονες υπερτερούν στους τομείς της οδικής συμπεριφοράς και της άνεσης, έναντι του άκαμπτου άξονα (παρά την ύπαρξη ράβδου Πανάρ με διαμήκεις συνδέσμους). Tο ουσιαστικό πλεονέκτημα της λύσης είναι η στιβαρότητα σε κακοτράχαλα κομμάτια, κάτι που, όμως, δύσκολα θα εκμεταλλευτεί ένα «σοφτ» off road, όπως το HRV.
Γενικότερα, το Ιμπρέζα εμπνέει καλύτερη αίσθηση, λόγω μικρότερου ύψους και χαμηλότερου κέντρου βάρους, που εξασφαλίζει ο επίπεδος κινητήρας. Συμπεριφέρεται σωστά, υποστρέφει λίγο και διορθώνει εύκολα, καθώς οι δυνατότητες του συνόλου πλαίσιο-αναρτήσεις ξεπερνούν πολύ αυτές του κινητήρα. Μια μικρή περίοδος εξοικείωσης χρειάζεται για να συνηθίσει κανείς στη σπογγώδη αίσθηση των φρένων.Το Χόντα, από την πλευρά του, δεν φτάνει την αίσθηση ενός RAV4, ως σύγχρονο SUV, όμως, εμφανίζει στην άσφαλτο καλό «χαρακτήρα», με σωστές αντιδράσεις, ικανοποιητική άνεση (αντιδρά έντονα μόνο στις απότομες ανωμαλίες), ενώ ειδική μνεία αξίζει ο καταπληκτικός επιλογέας ταχυτήτων. Στο χώμα, τα επιμέρους χαρακτηριστικά μπορεί να μπερδεύουν για την ταυτότητα του καθενός, καθώς, από τη μία, έχουμε ένα «σοφτ» off road και, από την άλλη, ένα επιβατικό ικανό για κάτι παραπάνω. Το Χόντα θα υπερνικήσει λίγες περισσότερες ανωμαλίες, λόγω ύψους, το Σουμπαρού, όμως, έχει ένα πλεονέκτημα σε σαθρά εδάφη (μη φανταστείτε ακραίες καταστάσεις), λόγω καλύτερης τετρακίνησης και «κοντών» σχέσεων (ιδιαίτερα χρήσιμες, επίσης, και σε περιπτώσεις ρυμούλκησης).
Οι… βιταμίνες έναντι της δίαιτας
Οι μεγάλες (ασφάλτινες) δυνατότητες του Ιμπρέζα μένουν ανεκμετάλλευτες, καθώς το μεν σώμα πρόθυμο, η δε καρδιά αδυνατεί (στην έκδοση των 1.600 κ.εκ.) να ανταποκριθεί στο μύθο των κινητήρων μπόξερ, που συντηρεί μόνο η Σουμπαρού. Στον αντίποδα, το HRV έχει πάρει τις «βιταμίνες» του, μιας και στον τομέα των κινητήρων η Χόντα παίζει πάντα εντός έδρας. Το VTEC δικαιολογεί κάπως την ύπαρξη του S δίπλα στο UV. Με επιδόσεις αντίστοιχες ενός καλού μικρομεσαίου 1600σαριού, το HRV «βάζει τα γυαλιά» σε άμεσο ή έμμεσο ανταγωνισμό. Βέβαια, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και την ηπιότερη έκδοση των 105 ίππων (που είναι και πιο κοντά, από άποψη χρημάτων), η οποία επίσης προσφέρει σημαντικά καλύτερες επιδόσεις έναντι του Ιμπρέζα.
Σπορτ βάγκον εναντίον βάγκον
Tα 10 επιπλέον εκατοστά στο μεταξόνιο και το συνολικό μήκος του ήδη ευρύχωρου 3θυρου HRV δεν θα αφήσουν κανέναν παραπονεμένο και ειδικά αυτούς που θα βρεθούν στο πίσω κάθισμα. Μοναδικό μειονέκτημα, το μεγάλο ύψος που δυσχεραίνει την επιβίβαση, αλλά και τη φόρτωση των αποσκευών. Με διαστάσεις που το τοποθετούν στο κάτω άκρο της μεσαίας κατηγορίας, το Ιμπρέζα μπορεί να φιλοξενήσει τέσσερις επιβάτες, καθώς ένας πέμπτος θα δυσανασχετήσει από το ογκώδες κεντρικό τούνελ. Το Σουμπαρού έχει ένα μικρό προβάδισμα στο χώρο αποσκευών, λόγω μεγαλύτερης χωρητικότητας, ενώ και το πίσω κάθισμα διαιρείται σε αναλογία 60/40 (50/50 στο Χόντα). Παρά την ιαπωνική καταγωγή τους, και τα δύο αυτοκίνητα προκαλούν με την εξωτερική τους εμφάνιση, το καθένα για διαφορετικούς λόγους. Το HRV, αν και θυμίζει υπερυψωμένο στέισον, οι επιλογές σε φωτιστικά σώματα και προφυλακτήρες δημιουργούν μια ξεχωριστή «προσωπικότητα», που, όπως αποδείχτηκε, είναι αρεστή για την ελληνική πραγματικότητα. Μπορεί το νέο look του Ιμπρέζα να διχάζει, σίγουρα, όμως, ξεχωρίζει και, τελικά, μπράβο στους σχεδιαστές που δεν θέλησαν να κρυφτούν πίσω από τη σιγουριά του απρόσωπου συντηρητισμού. Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό, το Ιμπρέζα υπερτερεί στην ποιότητα των υλικών και το Χόντα στο σχεδιασμό, απαλλαγμένα και τα δύο από εργονομικά ή άλλου είδους προβλήματα.
Λίγο πριν από την έξοδο
Από οικονομοτεχνική άποψη, η άνοδος του γιεν και οι επιπλέον δυνατότητες των αυτοκινήτων έχουν αντίκτυπο στο κόστος. Με απόλυτα νούμερα, το Ιμπρέζα έχει προβάδισμα (7.290.000 δρχ. έναντι 8.666.000 δρχ. για HRV 5θ VTEC), η ψαλίδα, όμως, μειώνεται αρκετά στην περίπτωση της έκδοσης των 105 ίππων (7.814.000 δρχ.). Εάν ο υποψήφιος αγοραστής προσπαθήσει να εμπλουτίσει τη λίστα των επιλογών, θα δυσκολευτεί αρκετά. O ανταγωνισμός του HRV προέρχεται από το πιο σκληροτράχηλο και αποκλειστικά 3θυρο (στα 1,6 λίτρα) Σουζούκι Γκραντ Βιτάρα, ενώ για το Ιμπρέζα το μοναδικό μοντέλο της ελληνικής αγορά με παραπλήσια χαρακτηριστικά είναι το απρόσωπο, αλλά σημαντικά φθηνότερο Μιτσουμπίσι Λάνσερ στέισον 4x4. Εάν, τέλος, έπρεπε να διαφοροποιήσουμε τα δύο αυτοκίνητα με μία πρόταση, θα λέγαμε ότι: εάν σηκωθεί κάποιος μία Κυριακή πρωί, με το Ιμπρέζα, θα θελήσει (πριν ξυπνήσει η οικογένεια) να πάει για μια σβέλτη κατάβαση στην αγαπημένη του διαδρομή, ενώ, με το HRV, θα περιμένει να σηκωθεί και η οικογένεια για να πάνε όλοι μαζί μια εκδρομή.
Το στοιχείο που κάνει το Ιμπρέζα να ξεχωρίζει είναι η καλή συνεργασία πλαισίου-αναρτήσεων, κάτω από την αιγίδα της εξελιγμένης τετρακίνησης. Γενικώς ουδέτερο, υποστροφικό, εάν το παρακάνεις, και μόνο κατά φαντασίαν υπερστροφικό, αφού για κάτι τέτοιο χρειάζονται περισσότερα «άλογα». Στο χώμα, απλά προσέχεις πού πατάς, ισοπεδώνεις τις ανωμαλίες του δρόμου αλά Φόρεστερ και, αν χρειαστεί, υπάρχουν και κοντές σχέσεις.
Το HRV διαθέτει τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν ένα σύγχρονο SUV. Kαλή συμπεριφορά στην άσφαλτο, ικανοποιητική απόσταση από το έδαφος για χωμάτινες εκδρομές και εξαιρετικό κινητήρα που… βάζει τα γυαλιά σε κάθε λογής έμμεσο ή άμεσο ανταγωνιστή. Το απλοϊκό σύστημα τετρακίνησης βοηθάει σε άσφαλτο και χώμα, στα δύσκολα, όμως, θα «κομπιάσει».
Αρκετά καλή χωρητικότητα, αλλά και ψηλό κατώφλι φόρτωσης για το HRV.
Το Iμπρέζα έχει λίγο μεγαλύτερη χωρητικότητα, ενώ το πίσω κάθισμα διαιρείται σε αναλογία 60/40.
Σήμα κατατεθέν! Σύστημα μεταβλητού χρονισμού για τον κινητήρα του HRV, κινητήρας μπόξερ για το Iμπρέζα.
Ο σχεδιασμός και η επιλογή των χρωμάτων δημιουργούν ευχάριστο και φωτεινό ταμπλό στο HRV.
Αντίθετα με το εξωτερικό, οι σχεδιαστές του Iμπρέζα δεν θέλησαν να προκαλέσουν και επέλεξαν πιο συμβατικές φόρμες.
Honda HRV 5d 1,6 VTEC
ΥΠΕΡ
― Χώροι
― Κινητήρας
― Αίσθηση επιλογέα
ΚΑΤΑ
― Αναπηδήσεις πίσω ανάρτησης
― Τιμή
Subaru Impreza 1,6TS Sport Wagon
ΥΠΕΡ
― Εξελιγμένη τετρακίνηση
― Οδική συμπεριφορά
― Ποιότητα
― «Κοντές» σχέσεις
― Πρακτικός χώρος αποσκευών
ΚΑΤΑ
― Επιδόσεις
― Αίσθηση φρένων
― Αίσθηση επιλογέα